παραμυθένια δημοκρατία

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ένας θεσμός, που κουβαλά λίγες μνήμες βασιλείας, λίγες μνήμες δημοκρατίας (σε φιλολογικό επίπεδο) και πολύ μεγάλη δόση παραμύθας

Επέτειος της "δημοκρατίας" αυτές της ημέρες και δεν έλλειψαν οι βαρύγδουπες δηλώσεις, από τον σημερινό πρόεδρο। Με σκηνοθετημένο σκηνικό λιτότητας (συμπάσχει μαζί μας), μας είπε όλα εκείνα τα όμορφα πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή μας। Μας υπενθύμισε τα δεινά της κοινωνίας, πως η πολιτική τάξη έχασε την αξιοπιστία της, πως στους νέους ανθρώπους της πατρίδας μας δεν αφήνουμε κανένα περιθώριο ελπίδας, πως το κράτος είναι ο μεγαλύτερος παραβάτης, πως ο λαός περνά δύσκολα κλπ

Αχ τι συγκίνηση! Ε ναι, δεν είναι και λίγο πράγμα να σου συμπαραστέκεται ο ίδιος ο Πρόεδρος। Να σε καταλαβαίνει βρε αδερφέ।

Μάλιστα τα σοφά εξ ουφίτσιου λόγια του, όταν φτάνουν στο συμπέρασμα που λέει ότι, αν το κράτος δείξει ξανά την αξιοπιστία του, τότε ο Ελληνικός λαός θα πειστεί και θα μπορέσει να κάνει τις θυσίες που του αναλογούν για να βγούμε από την κρίση, τότε πραγματικά συγκλονίζομαι।

ΟΧΙ κ। Πρώτε Πολίτη। Δεν μας ψύνεις με το θλιμμένο υφάκι σου। Αρκετά φάγαμε στη μούρη, η μόνη επιβεβλημένη θυσία που πρέπει να κάνουμε σαν κοινωνία, είναι να διώξουμε από πάνω μας την δειλία και να επανέβρουμε τη Δημοκρατία। Όχι απ αυτή που ξέρεις εσύ και οι άλλοι, αλλά από εκείνη που έσπειραν οι φιλόσοφοι πρόγονοί μας, από τη δημοκρατία που γεννιέται μέσα στην ίδια την κοινωνία, με σχέσεις αλληλεγγύης και ισονομίας।

Τη δημοκρατία τη δικιά σας, όπως άλλωστε εσύ ο ίδιος απαρριθμόντας τα εγκλήματά της, χτύπησες το καμπανάκι του πανικού, την έχουμε για το καλαθάκι των αχρήστων। Η δημοκρατία που έχουμε στο μυαλό μας, δεν χωράει λαμόγια, παπατζήδες, δυνάστες και σωτήρες, έχει μόνο αγάπη για τη λευτεριά, λατρεία στην κοινωνική δικαιοσύνη/

Άντε λοιπόν καλή μας επέτειο και του χρόνου ξανά στο ίδιο έργο θεατές.