Πως κάνεις έτσι ρε κύριος; Παιδί είναι!

ο πρωθυπουργός Γιωργάκης φροντίζει το περιβάλλον μας, το μέλλον μας παίζοντας

Ανάξιος ακόμα και για τον πράσινο καπιταλισμό εμφανίζεται ο πρωθυπουργός Γιωργάκης. Υποκοριστικός κατ’ όνομα, υποκοριστικός στην άποψη και τις πολιτικές του, υποκοριστικός … γενικώς!
Ο Γιωργάκης απλώνει τα παιχνίδια του και παίζει με τα άλλα παιδάκια… με τα δικά μας παιδάκια και τα ‘χει όχι συμπαίκτες, αλλά παιχνίδια! Ο Γιωργάκης κάνει την «τράπεζα» στη μεγάλη της Ελλάδος monopoly, ανακατεύει, κόβει και μοιράζει. Κατά πως του λένε… Τα χρήματα, την ενέργεια, τους πόρους, τις ζωές μας. Τα μοιράζει όπως ακριβώς απαιτεί το παιχνίδι, ακολουθώντας απαρέγκλιτα τους κανόνες: μονοπωλιακά, ποντάρει στον δυνατό που πρέπει να γίνει δυνατότερος ώστε στο τέλος να μείνει μόνο ένας.

Κάτι μυστήριο, κάτι μαγικό, κάτι σα θεία πρόνοια είχε προειδοποιήσει: όταν ο Γιωργάκης εντυπωσίαζε το πανελλήνιο πάνω στο καινούριο ποδήλατο του κι όλοι έβρισκαν το παιδί «χαριτωμένο», το ποδήλατο τσίνισε και έριξε τον καβαλάρη κάτω –βλέπεις δεν ήταν εκεί ο μπαμπάς του που τόσα χρόνια προσπαθούσε να του μάθει ποδήλατο, να τον κρατήσει. Ακριβώς έτσι μπερδεύτηκε στην αλυσίδα της πράσινης ανάπτυξης ο Γιωργάκης και προσπαθώντας να κρατηθεί, ανοίγει την αγορά του λιγνίτη στους ιδιώτες. Αντί να περιορίσει τη ρυπογόνα ΔΕΗ (στην Αίγινα έχει την τιμητική της φέτος) προσφέρει τη δυνατότητα στους ιδιώτες να βρωμίζουν κι εκείνοι.

Λογικό; Λογικό. Μόνο το κράτος θα βρωμίζει; Ελεύθερη αγορά. Κι έπειτα θα φωνάζει ο Γιωργάκης σαν να διεκδικεί παγωτό: «Ο Ρυπαίνων Πληρώνει, ο ρυπαίνων πληρώνει».
Κι αφού του έχουμε δώσει το δικαίωμα να ρυπαίνει μετά του ζητάμε να πληρώσει και φροντίζουν γι’ αυτό οι ανύπαρκτοι και διεφθαρμένοι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Κι έτσι ούτε πληρώνει, ούτε δικάζεται!

Κι έτσι παίζει μπάλα στις πλάτες μας ο Γιωργάκης και θέλει ν’ αυξήσει τα τιμολόγια του ρεύματος για να συμφέρει τους ιδιώτες να μπουν στο παιχνίδι της ενέργειας. Δίνει κίνητρα ανάπτυξης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας… από την τσέπη μας. Πασόκοι ψηφοφόροι ως αμήχανοι γονείς που έχουν ξεμείνει από δικαιολογίες για τη συμπεριφορά του παιδιού τους, το υπερασπίζονται «πως κάνεις έτσι ρε κύριος; παιδί είναι».
Όχι κυρία μου δεν είναι παιδί.
Ο Chaky είναι, η κούκλα του σατανά!